Working life in Hanoi has started!
Door: Karlijn
Blijf op de hoogte en volg Karlijn
11 Juli 2014 | Vietnam, Hanoi
Hallo allemaal!
De afgelopen dagen hebben we veel gewerkt aan ons project. Zondag is ons eerste ‘camp’. We gaan dan van ’s morgens 8.30 tot 16.30 een programma verzorgen voor 50 vietnamese studenten. Er zijn in totaal vier kampen en de onderwerpen zijn: me & myself (self-development), me & you (communiceren met andere mensen), me & we (werken in een groep/team) en me & society (leiderschap en de maatschappij). Ik vind het project echt geweldig. Ik ben al een aantal jaar met personal development bezig. Ik lees er graag over op blogs of in boeken. Omdat ik mezelf graag wil blijven ontwikkelen en omdat ik het een super interessant onderwerp vind. En nu zijn wij hier gewoon met 9 interns workshops over social skills aan het ontwikkelen voor 50 studenten. Ik vind het geweldig en super inspirerend. Ons eerste kamp gaat over zelf-bewustzijn, zelfverzekerdheid en eerste indrukken. We hebben zelf verschillende opdrachten en games bedacht die de deelnemers moeten gaan doen om bewuster te worden van hun eigen sterke en zwakke punten, om positiever te denken over zichzelf en de goede dingen in hun leven en om zichzelf te leren presenteren, bijvoorbeeld voor een toekomstige werkgever.
Het viel ons op bij de openingsdag dat de deelnemers ons echt een beetje als een rolmodel zagen. Ze leken echt tegen ons op de kijken. Iets wat heel vreemd voelde, want wij zijn niet anders dan zij. Maar om hier gebruik van te maken besloten we dat we allemaal een kort inspirerend verhaaltje zouden vertellen over social struggles die wij in ons eigen leven hebben meegemaakt. Om te laten zien dat wij net als zij zijn, angsten overwonnen hebben en onszelf ontwikkeld hebben. Toen ik nadacht aan over mijn eigen verhaaltje realiseerde ik me hoeveel ik eigenlijk gegroeid ben in de afgelopen 2/3 jaar. Terwijl ik vroeger plaatsen met veel mensen het liefst uit de weg ging en het liefst niet uit mijn comfort zone kwam, heb ik de afgelopen jaren best een mooie lijst met sociale ervaringen opgebouwd. Een jaar in Istanbul, actief lid bij AEGEE Nijmegen, mentor van exchange studenten, een stage en daarna een bijbaan bij een bijzondere organisatie en nu zit ik hier in Hanoi en ga ik workshops geven aan 50 studenten. Hoewel ik me nog steeds niet altijd even comfortabel voel in sommige sociale situaties, kan ik als ik zo terug kijk toch wel zeggen dat ik de afgelopen jaren enorm ben gegroeid. En dat ik een stuk positiever en gelukkiger in het leven sta.
Ik kan daarom ook niet wachten om mijn ervaringen met de deelnemers van ons project te delen en ik hoop echt dat we ze iets mee kunnen geven waardoor ze zichzelf verder ontwikkelen en gelukkiger worden. Ik krijg er in ieder geval heel veel energie van om dit te doen en ik word er heel enthousiast van!
Deze week hoefde ik de wedstrijd van Nederland niet alleen te kijken. We gingen met alle interns samen kijken, midden in de nacht. We hadden een heleboel tijd te doden. Dus we aten in een Vietnamees restaurant met een super mooi uitzicht over het Hoan Kiem meer (dit is een bekend meer dat midden in het oude centrum van Hanoi ligt). Daarna gingen we naar de barstreet. Daar zat iedereen buiten op kleine krukjes bier te drinken. Een heleboel mensen met oranje shirts, dus veel Nederlanders! En ook veel niet Nederlanders. Er mag in hier maar tot 11 uur alcohol geschonken worden dus om 11 uur gaan de meeste cafe’s dicht. De plek waar wij zaten was buiten en ze schonken nog wel alcohol, maar dat was dus wel illegaal. Een keer in de zoveel tijd riepen ze ‘police police’ en dan moesten we allemaal opstaan en onze drankjes verstoppen. Dan werden alle tafels en krukjes opgestapeld en deden ze net alsof ze gesloten waren en moesten wij doen alsof we bijna naar huis gingen. Zodra de politie dan weer weg was, werd alles weer teruggezet en ging het weer gewoon verder. Het duurde echt enorm lang voor het 3 uur was, gelukkig hadden we wat echte poolse vodka om de tijd te doden en waren we met gezellige mensen. Uiteindelijk vonden we een klein winkeltje waar ze de wedstrijd aan het kijken waren. Weer op van die kleine rotkrukjes, 20 cm boven de grond. Ik viel al bijna in slaap en toen kwam er ook nog verlenging én penalties én we verloren. Meh! Om 6 uur was het afgelopen en konden we naar ons hostel. De eerste taxi die we aanhielden wilde ons niet meenemen. Ik liet hem het adres zien en hij zei ‘no’. Toen liet ik de plek op de kaart zien en toen zei hij weer ‘no’ en toen reed hij weg. Nou ja zeg!
Gisteren speelde ik toeristje met een paar mede-interns en gingen we de Temple of literature kijken. Dit is de was de eerste universiteit in Hanoi en hier komen studenten nog steeds om te bidden voor een succes op school. Ze hebben hier best veel verschillende dingen die ze vereren.
Ook probeerde ik voor de eerste keer de beroemde bubble tea. Super populair in Azië en je ziet het ook steeds vaker in Europa. Het is groene of zwarte ijsthee, dan kan je er een fruitsmaakje bij kiezen en er worden jellybolletjes in gestopt. Best apart, maar wel lekker!
Vandaag doen we de dry run voor ons kamp en zondag is dan echt ons eerste kamp. Morgen ga ik samen met mijn mede intern uit België, Leslie met een groepje van 8 deelnemers een city tour doen in Hanoi om elkaar beter te leren kennen. Ik ben echt verbaasd over het enthousiasme van de studenten hier. Het idee van de city tour is dat we drie plaatsen bezoeken en hier foto en video materiaal van maken. Als je zoiets in Nederland zou organiseren zouden mensen wel meedoen, maar het verder niet heel boeiend vinden en zich er zeker niet te veel voor inspannen. De deelnemers van ons groepje maakten meteen een facebookgroep aan en begonnen allemaal discussies over scenarios, een filmscript, het eventueel inhuren van een fotograaf etc. etc. Voor mij echt bizar! Maar ik ben heel benieuwd hoe het gaat worden en ik heb zin in de komende dagen!
Liefs uit Hanoi!
----------------------------------------------------------------------------------------
Hello everyone!
In the past days we have worked on our project a lot. On Sunday we have our first camp. We will have a program from 8.30 to 16.30 for 50 Vietnamese students. In total there will be four camps and the subjects are: me & myself (self-development), me & you (communication with other people), me & we (working in a team) and me & society (leadership and society). I really love this project. I have been interested in personal development for several years now. I like to read about it on blogs or in books, because I want to continue developing myself and because I think it is a very interesting subject. And now we are here with 9 interns developing workshops about social skills for 50 students! I think it is amazing and super inspiring. Our first camp is about self-awareness, self-confidence and first impressions. We have made several assignments and games that attendees will have to do to make them aware of their own strengths and weaknesses, to learn to think more positive about themselves and the good things in their life and to learn how to present themselves, for example for a future employer.
We noticed that the attendees see us as a bit as a role model. They really seemed to look up to us. That felt really weird, because we are not different from them. But to use this we decided that we would each tell them a short inspiring story about our own social struggles in our life. To show them that we, just like them, have overcome fears and developed ourself. When I was thinking about my own story I realized how much I have developed myself in the past 2/3 years. While I used to avoid places with many people and preferred to always stay within my comfort zone, I have made quite a nice list of social experiences in the past years. A year in Istanbul, an active member of AEGEE Nijmegen, mentor for exchange students, an internship and after that a part-time job in a really special organization and now I am here in Hanoi and I am going to give workshops to 50 students. Even though I do not always feel comfortable in certain social situations, I can really say when I look back that I have grown a lot in the past years. And that I am a lot more positive and happy.
Therefore I really can’t wait to share my experiences with the attendees of our project and I really hope that we can teach them something so they will develop themselves further and become more happy. Doing this gives me a lot of energy and it makes me really enthusiastic.
This week I didn’t have to watch the Dutch football match on my own. We went to watch the match with all interns together, in the middle of the night. We had a lot of time to kill, so we ate in a Vietnamese restaurant with an amazing view over Hoan Kiem Lake (this is a famous lake that is in the middle of the old center of Hanoi). After that we went to the barstreet. Everybody was sitting outside on little stools drinking beer. A lot of people with orange shirts, so a lot of Dutchies! And also a lot of non-Dutchies. They can only serve alcohol until 11 here and therefore most café’s close at 11. The place where we were sitting was outside and they were still serving drinks, but this was illegal. Once in a while they would call ‘police police’ and then we had to get up and hide our drinks. They stacked all the tables and stools and acted like they were closed and we were just leaving. When the police had left, everything was put back in place and the selling of drinks continued. It took so long before it finally was 3 am. Luckily we had some real polish vodka to kill the time and we were with nice people. Finally we found a small shop where they were watching the match. Again on these bloody little stools, 20 cm above the ground. I was so tired and my eyes hardly wanted to stay open and then we also had to sit through extra time and penalties ánd we lost! Mehhh. At 6 am it was finally over and we could go to our hostel. The first taxi that we stopped didn’t want to take us. I showed him the address and he just said ‘no’. Then I showed him the map and he said ‘no’ again and drove away. Right!
Yesterday I was playing tourist with a few fellow interns and we went to see the Temple of literature. This was the first university in Hanoi and students still come here to pray for success in their education. There are a lot of different things here that they worship. I also tried the famous bubble tea for the first time. It is super popular in Asia and you see it more often in Europe too these days. It is green or black ice tea and then you can choose a fruit flavor and they put jelly pearls in it. Kind of weird, but nice.
Today we have the dry run for our camp and Sunday is our first real camp. Tomorrow I will do a city tour together with my fellow intern from Belgium, Leslie and 8 attendees from our project to get to know each other better. The idea of the city tour is that we visit three places in Hanoi and make videos and pictures of it. If you would organize something like this in the Netherlands people would join, but they wouldn’t think it was really interesting and absolutely not put much effort into it. Here it is totally different. The attendees of our group immediately made a facebook group and started discussions about scenarios, filmscripts and hiring a photographer etc. etc. For me this was really bizar! But I am curious what it is going to be like tomorrow and I am excited for the next days!
Lots of love from Hanoi!
De afgelopen dagen hebben we veel gewerkt aan ons project. Zondag is ons eerste ‘camp’. We gaan dan van ’s morgens 8.30 tot 16.30 een programma verzorgen voor 50 vietnamese studenten. Er zijn in totaal vier kampen en de onderwerpen zijn: me & myself (self-development), me & you (communiceren met andere mensen), me & we (werken in een groep/team) en me & society (leiderschap en de maatschappij). Ik vind het project echt geweldig. Ik ben al een aantal jaar met personal development bezig. Ik lees er graag over op blogs of in boeken. Omdat ik mezelf graag wil blijven ontwikkelen en omdat ik het een super interessant onderwerp vind. En nu zijn wij hier gewoon met 9 interns workshops over social skills aan het ontwikkelen voor 50 studenten. Ik vind het geweldig en super inspirerend. Ons eerste kamp gaat over zelf-bewustzijn, zelfverzekerdheid en eerste indrukken. We hebben zelf verschillende opdrachten en games bedacht die de deelnemers moeten gaan doen om bewuster te worden van hun eigen sterke en zwakke punten, om positiever te denken over zichzelf en de goede dingen in hun leven en om zichzelf te leren presenteren, bijvoorbeeld voor een toekomstige werkgever.
Het viel ons op bij de openingsdag dat de deelnemers ons echt een beetje als een rolmodel zagen. Ze leken echt tegen ons op de kijken. Iets wat heel vreemd voelde, want wij zijn niet anders dan zij. Maar om hier gebruik van te maken besloten we dat we allemaal een kort inspirerend verhaaltje zouden vertellen over social struggles die wij in ons eigen leven hebben meegemaakt. Om te laten zien dat wij net als zij zijn, angsten overwonnen hebben en onszelf ontwikkeld hebben. Toen ik nadacht aan over mijn eigen verhaaltje realiseerde ik me hoeveel ik eigenlijk gegroeid ben in de afgelopen 2/3 jaar. Terwijl ik vroeger plaatsen met veel mensen het liefst uit de weg ging en het liefst niet uit mijn comfort zone kwam, heb ik de afgelopen jaren best een mooie lijst met sociale ervaringen opgebouwd. Een jaar in Istanbul, actief lid bij AEGEE Nijmegen, mentor van exchange studenten, een stage en daarna een bijbaan bij een bijzondere organisatie en nu zit ik hier in Hanoi en ga ik workshops geven aan 50 studenten. Hoewel ik me nog steeds niet altijd even comfortabel voel in sommige sociale situaties, kan ik als ik zo terug kijk toch wel zeggen dat ik de afgelopen jaren enorm ben gegroeid. En dat ik een stuk positiever en gelukkiger in het leven sta.
Ik kan daarom ook niet wachten om mijn ervaringen met de deelnemers van ons project te delen en ik hoop echt dat we ze iets mee kunnen geven waardoor ze zichzelf verder ontwikkelen en gelukkiger worden. Ik krijg er in ieder geval heel veel energie van om dit te doen en ik word er heel enthousiast van!
Deze week hoefde ik de wedstrijd van Nederland niet alleen te kijken. We gingen met alle interns samen kijken, midden in de nacht. We hadden een heleboel tijd te doden. Dus we aten in een Vietnamees restaurant met een super mooi uitzicht over het Hoan Kiem meer (dit is een bekend meer dat midden in het oude centrum van Hanoi ligt). Daarna gingen we naar de barstreet. Daar zat iedereen buiten op kleine krukjes bier te drinken. Een heleboel mensen met oranje shirts, dus veel Nederlanders! En ook veel niet Nederlanders. Er mag in hier maar tot 11 uur alcohol geschonken worden dus om 11 uur gaan de meeste cafe’s dicht. De plek waar wij zaten was buiten en ze schonken nog wel alcohol, maar dat was dus wel illegaal. Een keer in de zoveel tijd riepen ze ‘police police’ en dan moesten we allemaal opstaan en onze drankjes verstoppen. Dan werden alle tafels en krukjes opgestapeld en deden ze net alsof ze gesloten waren en moesten wij doen alsof we bijna naar huis gingen. Zodra de politie dan weer weg was, werd alles weer teruggezet en ging het weer gewoon verder. Het duurde echt enorm lang voor het 3 uur was, gelukkig hadden we wat echte poolse vodka om de tijd te doden en waren we met gezellige mensen. Uiteindelijk vonden we een klein winkeltje waar ze de wedstrijd aan het kijken waren. Weer op van die kleine rotkrukjes, 20 cm boven de grond. Ik viel al bijna in slaap en toen kwam er ook nog verlenging én penalties én we verloren. Meh! Om 6 uur was het afgelopen en konden we naar ons hostel. De eerste taxi die we aanhielden wilde ons niet meenemen. Ik liet hem het adres zien en hij zei ‘no’. Toen liet ik de plek op de kaart zien en toen zei hij weer ‘no’ en toen reed hij weg. Nou ja zeg!
Gisteren speelde ik toeristje met een paar mede-interns en gingen we de Temple of literature kijken. Dit is de was de eerste universiteit in Hanoi en hier komen studenten nog steeds om te bidden voor een succes op school. Ze hebben hier best veel verschillende dingen die ze vereren.
Ook probeerde ik voor de eerste keer de beroemde bubble tea. Super populair in Azië en je ziet het ook steeds vaker in Europa. Het is groene of zwarte ijsthee, dan kan je er een fruitsmaakje bij kiezen en er worden jellybolletjes in gestopt. Best apart, maar wel lekker!
Vandaag doen we de dry run voor ons kamp en zondag is dan echt ons eerste kamp. Morgen ga ik samen met mijn mede intern uit België, Leslie met een groepje van 8 deelnemers een city tour doen in Hanoi om elkaar beter te leren kennen. Ik ben echt verbaasd over het enthousiasme van de studenten hier. Het idee van de city tour is dat we drie plaatsen bezoeken en hier foto en video materiaal van maken. Als je zoiets in Nederland zou organiseren zouden mensen wel meedoen, maar het verder niet heel boeiend vinden en zich er zeker niet te veel voor inspannen. De deelnemers van ons groepje maakten meteen een facebookgroep aan en begonnen allemaal discussies over scenarios, een filmscript, het eventueel inhuren van een fotograaf etc. etc. Voor mij echt bizar! Maar ik ben heel benieuwd hoe het gaat worden en ik heb zin in de komende dagen!
Liefs uit Hanoi!
----------------------------------------------------------------------------------------
Hello everyone!
In the past days we have worked on our project a lot. On Sunday we have our first camp. We will have a program from 8.30 to 16.30 for 50 Vietnamese students. In total there will be four camps and the subjects are: me & myself (self-development), me & you (communication with other people), me & we (working in a team) and me & society (leadership and society). I really love this project. I have been interested in personal development for several years now. I like to read about it on blogs or in books, because I want to continue developing myself and because I think it is a very interesting subject. And now we are here with 9 interns developing workshops about social skills for 50 students! I think it is amazing and super inspiring. Our first camp is about self-awareness, self-confidence and first impressions. We have made several assignments and games that attendees will have to do to make them aware of their own strengths and weaknesses, to learn to think more positive about themselves and the good things in their life and to learn how to present themselves, for example for a future employer.
We noticed that the attendees see us as a bit as a role model. They really seemed to look up to us. That felt really weird, because we are not different from them. But to use this we decided that we would each tell them a short inspiring story about our own social struggles in our life. To show them that we, just like them, have overcome fears and developed ourself. When I was thinking about my own story I realized how much I have developed myself in the past 2/3 years. While I used to avoid places with many people and preferred to always stay within my comfort zone, I have made quite a nice list of social experiences in the past years. A year in Istanbul, an active member of AEGEE Nijmegen, mentor for exchange students, an internship and after that a part-time job in a really special organization and now I am here in Hanoi and I am going to give workshops to 50 students. Even though I do not always feel comfortable in certain social situations, I can really say when I look back that I have grown a lot in the past years. And that I am a lot more positive and happy.
Therefore I really can’t wait to share my experiences with the attendees of our project and I really hope that we can teach them something so they will develop themselves further and become more happy. Doing this gives me a lot of energy and it makes me really enthusiastic.
This week I didn’t have to watch the Dutch football match on my own. We went to watch the match with all interns together, in the middle of the night. We had a lot of time to kill, so we ate in a Vietnamese restaurant with an amazing view over Hoan Kiem Lake (this is a famous lake that is in the middle of the old center of Hanoi). After that we went to the barstreet. Everybody was sitting outside on little stools drinking beer. A lot of people with orange shirts, so a lot of Dutchies! And also a lot of non-Dutchies. They can only serve alcohol until 11 here and therefore most café’s close at 11. The place where we were sitting was outside and they were still serving drinks, but this was illegal. Once in a while they would call ‘police police’ and then we had to get up and hide our drinks. They stacked all the tables and stools and acted like they were closed and we were just leaving. When the police had left, everything was put back in place and the selling of drinks continued. It took so long before it finally was 3 am. Luckily we had some real polish vodka to kill the time and we were with nice people. Finally we found a small shop where they were watching the match. Again on these bloody little stools, 20 cm above the ground. I was so tired and my eyes hardly wanted to stay open and then we also had to sit through extra time and penalties ánd we lost! Mehhh. At 6 am it was finally over and we could go to our hostel. The first taxi that we stopped didn’t want to take us. I showed him the address and he just said ‘no’. Then I showed him the map and he said ‘no’ again and drove away. Right!
Yesterday I was playing tourist with a few fellow interns and we went to see the Temple of literature. This was the first university in Hanoi and students still come here to pray for success in their education. There are a lot of different things here that they worship. I also tried the famous bubble tea for the first time. It is super popular in Asia and you see it more often in Europe too these days. It is green or black ice tea and then you can choose a fruit flavor and they put jelly pearls in it. Kind of weird, but nice.
Today we have the dry run for our camp and Sunday is our first real camp. Tomorrow I will do a city tour together with my fellow intern from Belgium, Leslie and 8 attendees from our project to get to know each other better. The idea of the city tour is that we visit three places in Hanoi and make videos and pictures of it. If you would organize something like this in the Netherlands people would join, but they wouldn’t think it was really interesting and absolutely not put much effort into it. Here it is totally different. The attendees of our group immediately made a facebook group and started discussions about scenarios, filmscripts and hiring a photographer etc. etc. For me this was really bizar! But I am curious what it is going to be like tomorrow and I am excited for the next days!
Lots of love from Hanoi!
-
17 Juli 2014 - 14:13
OPA,:
Halo Karlijn, bedankt voor je kaart die ik vanmorgen van je kreeg, en ik heb je verslag gelezen, je maakt veel mee begrijp ik ervan. Hou vol hoor, je hebt nu je kans!!
Ik heb vandaag bezoek van Karen we moesten e.e.a doen in de stad maar karen gaat nu weer naar huis als we even bij oma zijn geweest. Groeten en het beste gewenst van ons beiden .
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
