Beautiful scenery and a great start of the project - Reisverslag uit Hanoi, Vietnam van Karlijn . - WaarBenJij.nu Beautiful scenery and a great start of the project - Reisverslag uit Hanoi, Vietnam van Karlijn . - WaarBenJij.nu

Beautiful scenery and a great start of the project

Door: Karlijn

Blijf op de hoogte en volg Karlijn

07 Juli 2014 | Vietnam, Hanoi

(See below for English)

De afgelopen vijf dagen waren super. We besloten om op een trip te gaan met vijf van de interns die al in Vietnam waren (Christian (Filipijns), Harold (Nederlands), Mei (Maleise) en Luis (Colombiaans)). We zijn naar Ha Long Bay geweest, dit is een van de nieuwe 7 wereld wonderen. We hadden een volledig georganiseerde trip geboekt en we weren met een bus naar Ha Long Bay gebracht (dat duurde ongeveer 4 uur). Ha Long Bay is super toeristisch vergeleken met wat we gewend zijn in Hanoi. In Hanoi zie je ook toeristen, maar ze vallen niet zo heel erg op. Toen we in Ha Long Bay aankwamen stond het vol met bussen met toeristen die allemaal aan het wachten waren om aan boord van hun boot te gaan voor de boottocht. Nadat we aan boord waren gegaan kregen we een geweldige lunch met allemaal verschillende soorten verse vis en seafood, vlees en groenten. Het uitzicht was prachtig en het was er super rustig. Overal om je heen zag je de grote en kleinere rotseilanden boven de zeespiegel uit komen. ’s Middags bezochten we een hele grote grot. Ik verwachtte er niet veel van, want ik heb nog niet heel vaak een spectaculaire grot gezien, maar deze was echt heel mooi en groot (hoewel het ook wel toeristisch was). De rest van de middag hadden we het ultieme vakantiegevoel. We relaxten op het strand terwijl we melk uit een kokosnoot dronken onder de palmbomen. Heerlijk! De volgende dag kwamen we bij Cat Ba Island, dat was voor ons allemaal echt het hoogtepunt van de trip. Onderweg daar naar toe kwamen we langs kleine huisjes van visser die gebouwd waren op een vlot op het water en we bezochten een parel farm, hier lieten ze ons zien hoe parels zich ontwikkelen in een oester. Op Cat Ba Island gingen we het resort op via een brug over het water en zo kwamen we bij de bungalows waarin we zouden slapen. De bungalows waren gebouwd op palen boven het water. Daarnaast was een perfect klein strandje (de stranden die we eerder in Ha Long Bay hadden gezien waren overvol met toeristen en overal lag afval) met palmbomen en een prachtig uitzicht op Ha Long Bay. ’s Middags zwommen, kajakken en relaxten we en we eindigden de dag met een heerlijke barbecue. Echt een heerlijk vakantiegevoel!

Er waren superveel Nederlandse mensen, daar was ik echt verbaasd over. Op het eiland waren we met nog iets van 6 andere Nederlanders en een paar Belgen. Ze waren allemaal rond onze leeftijd en waren aan het backpacken in Vietnam. De volgende dag reisden we terug naar Hanoi en was het tijd om te beginnen met werken.

De dag erna hadden we namelijk onze oriëntatie day. Onze meetings hier vinden vaak plaats in een café en voor mij is het nog steeds heel apart dat we dan altijd op kussens op de grond zitten en onze schoenen uit moeten doen :P. Het was best een lange dag, maar sommige sessies waren heel inspirerend. Ik leer steeds meer over AIESEC (de organisatie waarmee ik dit project doe) en het is een geweldige organisatie. Ik realiseerde me dat we daar zaten met een groep jonge studenten (allemaal tussen de 19 en 24 jaar oud) en dat we elkaar inspireerden en leerden over leiderschap, teamwork en zelfontwikkeling en dat is echt super. En dit is ook wat AIESEC wil bereiken. Het is een organisatie voor en door studenten en het wil nieuwe leiders ontwikkelen in de wereld door exchanges en internships. Een van de grappige dingen aan AIESEC is dat ze altijd dansen. Omdat er in AIESEC een heleboel verschillende culturen bij elkaar komen en niet iedereen elkaar altijd helemaal begrijpt, dansen ze om het ijs te breken en omdat voor dansen geen taal nodig is. Dus gedurende de dag deden we meerdere dansjes met de groep en dat was echt leuk. The OC (Organizing Committee van AIESEC in NEU die ons Me & WE project organiseerd had een super lieve video voor ons gemaakt (de interns) om ons te bedanken dat we er waren. Je kan de video hier zien: https://www.youtube.com/watch?v=q4CJj8VRGjI :)

Iets dat me opvalt aan de Vietnamese mensen, of misschien Aziatische mensen in het algemeen, is dat ze heel erg dankbaar zijn, heel erg positief en blij met kleine dingen.

’s Avonds gingen we eten met de andere interns en wat mensen van de OC. Voor de eerste keer at ik Vietnamees eten dat ik echt heel vies vind (een soort van gedroogd vlees en gedroogde vis), maar we hadden een super leuke avond met de interns. We kunnen het echt goed met elkaar vinden.

Ik sliep die nacht in een hostel, want ik wilde Nederland – Costa Rica kijken om drie uur ’s nachts en dan was het niet handig om mijn gastgezin midden in de nacht wakker te houden. Helaas was Harold (de andere Nederlander) ziek en konden we niet samen de wedstrijd kijken zoals het plan was). Dus ik ging in mijn eentje naar buiten om 3 uur ’s nachts om te kijken of ik iets kon vinden om de wedstrijd te kijken, maar alles was dicht. Alles gaat zo vroeg dicht in Hanoi!! Om 11 uur mogen ze officieel geen alcohol meer schenken en gaan de meeste cafes ook dicht. Ik besloot om terug te gaan naar mijn bed en naar Jack van Gelder’s commentaar te luisteren op de radio. Het was echt een verschrikkelijke wedstrijd (waarom scoorden we niet!?!!) en toen de penalties kwamen, vroeg Deniz of ze me op skype moest bellen zodat ik de penalties kon zien. Dus ze zette haar laptop voor de tv en zo kon ik zien hoe Krul ons gelukkig toch nog een overwinning bezorgde. Yessss.

De volgende dag was de opening van ons project. We ontmoetten alle 50 deelnemers en ze waren super blij om ons te zien. Een ding wat super veel Vietnamese studenten aan ons vroegen was hoeveel talen ik spreek en welke landen ik al heb bezocht in mijn leven. Toen realiseerde ik me wel hoeveel geluk wij hebben in Europa. In Europa hebben we de kans om veel verschillende landen te zien en hier in Vietnam wordt dat echt gezien als iets speciaals. Het feit dat ik vier talen ‘spreek’ (Nederlands, Engels, Frans en Turks) is iets waar ze echt tegenop kijken.

We deden verschillende ice-breaking games, AIESEC dansjes en we praatten met elkaar. Het was super om te zien dat sommige deelnemers, die ik tijdens de interviews al had ontmoet, los kwamen. Toen ik ze voor de eerste keer ontmoetten waren ze heel erg verlegen. Ik ben echt super enthousiast over het project, omdat ik zo goed begrijp hoe de deelnemers zich voelen. Ik ben ook heel verlegen geweest en had problemen met mijn zelfvertrouwen (en soms heb ik dat nog steeds wel) en in het Me & WE project kan ik mensen helpen die dezelfde problemen hebben om zichzelf te ontwikkelen en zich beter te voelen. Ik ben zo blij dat ik een deel van dit project mag zijn en ik weet zeker dat de deelnemers een heleboel gaan leren en dat wij ook van hen en van elkaar leren binnen ons team.

Ik kan niet wachten op de rest van het project!

Heel veel liefs uit Hanoi!

-----------------------------------------------------------------------------------------

The past five days were pretty amazing. We decided to go on a trip with 5 of the interns that had already arrived (Christian (Philippine), Harold (Dutch), Mei (Malaysian) and Luis (Colombian)). We went to visit Ha Long Bay, which is one of the new 7 nature wonders of the world. We booked a fully organized trip and were taken to Ha Long Bay by bus (which took about 4 hours). Ha Long Bay is extremely touristic compared to what we are used to in Hanoi. In Hanoi you also see tourists, but they do not stand out that much. When we arrived to Ha Long Bay there were tons of buses full of tourists all waiting to board their boat for the boot tour. After we got onto the boat we got a delicious lunch with different kinds of fresh seafood, meat and vegetables. The scenery was amazing and peaceful. Everywhere around you, you could see little or big rock islands rise up from the sea. In the afternoon we visited a huge cave, which also exceeded my expectations and was really beautiful (also very touristic though). The rest of the afternoon gave me the ultimate holiday feeling. We relaxed sitting on the beach and drinking ‘milk’ from a real coconut underneath the palm trees. The next day we came to Cat Ba Island, which was for me the absolute highlight of the trip. On the way there we passed little houses from fisherman floating on the houses and we visited a pearl farm, where they showed us how pearls develop. At Cat Ba island we entered the resort by walking over a bridge above the water reaching the bungalows where we would stay in. The bungalows were built on poles above the water. Attached to it was a perfect little beach (the beaches we had seen before in Ha Long Bay were flooded with tourists and there was a lot of litter) with palm trees and a beautiful view on the scenery of Ha Long Bay. We spent the afternoon swimming, kayaking and relaxing and ended the day with a great barbeque. The perfect holiday feeling!
There were a lot of Dutch people around, which kind of surprised me, on the island we were with about 6 other Dutch and some Flemish people. All of them were around our age and were backpacking in Vietnam. The next day we travelled back to Hanoi and it was time for our work to begin.

We had an orientation day the next day. It took place in a café. Funny thing for me: always when we go to a café we sit on the floor on pillows and we all have to take our shoes off. It took pretty long, about 8 hours, but some of the sessions were really inspiring. I get to learn more about AIESEC these days (the organization with which I do this project) and it is a great organization. I realized that we were sitting there with a group of young students (all about 19-24 years old) inspiring each other and teaching each other about leadership, teamwork and self-development and that is actually pretty amazing. And this is also what AIESEC wants to accomplish. It is an organization for and by students and it wants to develop new leaders in the world by exchanges and internships. One of the funny things about AIESEC is that they always dance. Because in AIESEC a lot of different cultures come together and not everybody may always understand each other fully they dance to break the ice and because for dancing no language is needed. So during the day we performed several group dances, which was really fun. The OC (Organizing Committee from AIESEC in NEU that organizes our Me & WE project) made a really sweet video for us (the interns) to thank us for being here. You can see the video here: https://www.youtube.com/watch?v=q4CJj8VRGjI :)

One thing that I notice about the Vietnamese people, or maybe the Asian people in general, is that they are really grateful, really positive and happy with little things.

In the evening we had dinner with the other interns and some OC members. For the first time I ate Vietnamese food that I really disliked (some kind of dried meat and dried fish), but we had a really fun night hanging out with the interns. We get along really well.

I stayed in a hostel that night, because I wanted to be able to watch the Dutch football match at 3 AM and I didn’t want to bother my host family by staying up this late. Unfortunately Harold (the other Dutchie) was ill and we couldn’t watch the match together as we planned. So I went out on my own at 3 to see if I could find a place to watch the match, but all the bars were closed. Everything closes so early in Hanoi!! I decided to go back to my bed and listen to Jack van Gelder on the radio. It was a horrible match and when it came to penalties, Deniz asked me if she should call on skype so I could see the penalties. She put her laptop in front of the tv and I could see the penalties =D and we won! That was great!

The next day was the opening day of our project. We got to meet all the 50 attendees which was pretty exciting. They were all really excited to see us. One thing that a lot of Vietnamese people ask to me is how many languages I speak and which countries I have already visited in my life. Then I realize how lucky we are in Europe. I have visited quite a few countries in my life (mainly in Europe of course) and I don’t know how many. As Europeans we have the chance to visit a lot of countries and here in Vietnam that is considered as something special. Also the fact that I ‘speak’ four languages (Dutch, English, French and Turkish) is something they really look up to.

We played several ice-breaking games, did AIESEC dances and talked to each other. It was great to see that some attendees, whom I had met during the interviews, were really opening up. When I met them before they had been really really shy. I am really excited about the project, because I can relate to the attendees so well. I used to be really shy and lack self-confidence (and I still have some issues with that sometimes) and in the Me & WE project I will be able to help people with the same problems to develop themselves and to feel better about themselves. I am so happy that I will be a part of this project and I am sure that the attendees will learn a lot and that we will also learn a lot from them and from each other in the organizing team.

I can’t wait for the rest of the project!

Lots of love from Hanoi!

  • 07 Juli 2014 - 18:59

    Arnoud:

    Leuk verhaal Karlijn. Jij maakt weer heel wat mee en leert ook veel, dat lees ik wel.
    Dansjes, bewustwording, smelt-spelletjes: het lijkt ITIP wel ;)

  • 08 Juli 2014 - 23:31

    Marlies:

    Goed bezig Karlijn! Zelfvertrouwen is onbetaalbaar.
    (Ben je trouwens bij je talen: Duits niet vergeten? Dat is toch veel makkelijker dan Frans!!)
    Succes en nog meer plezier daar!
    groetjess

  • 09 Juli 2014 - 19:35

    Door Oma:

    Wat een mooi verhaal Karlijn. Ik heb het met veel aandacht gelezen..Hier hebben we al twee dagen stortregen dat ben je gauw moe. Zaterdag komen pa en ma nog hier langs.En dan gaan ze op vacantie. zo dadelijk moet nederland weer voetballen.dan ligt alles voor de buis.Ik ben benieuwd wat ze m,aken. Veel liefs van oma.

  • 10 Juli 2014 - 10:04

    Karlijn:

    @Marlies: Ja het is zeker een heel belangrijk onderwerp.
    Mijn duits is niet zo goed, ik heb het maar 1 of 2 jaar gehad op de middelbare school en ik kan het echt niet spreken, dus die kan ik er niet bij zetten. Maar ik ben wel van plan om daar aan te gaan werken!


    Aan oma: Dankjewel voor je lieve berichtje Oma! Ik hoop dat het snel beter weer word in Nederland. Jullie mogen wel een paar graden van hier hebben, want hier is het super warm. 35 graden en heel vochtig.

    Wij hebben de wedstrijd ook gevolgd om 3 uur 's nachts. Jammer dat we niet wonnen!

    Liefs Karlijn

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Karlijn

Op 12 september vertrek ik voor 4,5 maand naar Istanbul, Turkije om daar een aantal keuzevakken voor mijn opleiding Economie en Bedrijfseconomie te gaan volgen aan de Sabanci Universiteit. Op dit blog zal ik mijn belevenissen bijhouden

Actief sinds 03 Sept. 2012
Verslag gelezen: 243
Totaal aantal bezoekers 15750

Voorgaande reizen:

26 Juni 2014 - 12 Augustus 2014

The next adventure: Hanoi

12 September 2012 - 13 Juni 2013

Studieperiode in Istanbul

Landen bezocht: